[ Pobierz całość w formacie PDF ]

coś winna.
niało, a co gorsza także przygnębiona brakiem efektów swojej pracy.
- Ethan zgodził się na malowanie - przyznała - ale kłóci się ze mną
Doszła do wniosku, że potrzebuje świeżego powietrza.
o każdy pokój, jeśli chodzi o kolory. W końcu przekonałam go do kuch�
Chwyciła zieloną torbę, zamknęła biuro i ruszyła w stronę Truax Inve-
ni, ale teraz sprzeczamy się o salon. Wydaje mi się, że gdybym mu zosta�
stigalions.
wiła wolną rękę, cały dom zostałby pomalowany na biało, z zewnątrz i od
Biuro Ethana znajdowało się zaledwie kilka przecznic dalej, przy Co-
środka.
balt Street, ale jego otoczenie różniło się znacznie od modnej, zadbanej
- A on mówi, że gdyby zostawił wolną rękę tobie, każdy pokój byłby
dzielnicy, w której miała swoją siedzibę firma Zoe. Ethan pracował w jed�
innego koloru.
nej ze starszych dzielnic miasta, która bardzo jej się podobała. Owszem,
- Przesadza. Nie chcę tylko, żeby było nudno. Zresztą nie mam wiel�
ząb czasu nadszarpnął już mocno niskie budynki w stylu kolonialnym.
kiego wyboru. Ethan trzyma się ustalonego budżetu, który jest dość ni�
Ale ich spłowiałe od słońca ściany, czerwone dachówki i łukowate bra�
my miały swój charakter, tak jak Ethan. ski, a malowanie to najtańszy sposób na osiągnięcie bardziej kontrasto�
wego efektu.
Zoe dotarła do numeru 49 przy Cobalt Street i weszła do chłodnego,
- Mężczyz
ni na ogół nie znają się na kontrastowych efektach - zamy�
mrocznego przedsionka. Spojrzała na schody prowadzące do biura Etha�
ślił się Singleton.
na, po czym skręciła i otworzyła drzwi jedynego sklepu, jaki się tam znaj�
- Nie wiem, jacy mężczyz
ni są na ogół, ale odkryłam już, że faceci
dował, antykwariatu Single-Minded Books. "
tacy jak Ethan są bardzo niechętni wszelkim zmianom w swoim życiu.
Na tyłach księgarni dostrzegła gładko ogoloną głowę Singletona, która
Pewnie chcą mieć nad wszystkim kontrolę.
lśniła w świetle rzucanym przez ekran komputera.
- Naprawdę sądzisz, że ona zechce się ze mną umówić? Chyba nie
- Albo po prostu się boją. - Singleton wzruszył ramionami. - Nie za�
jestem w jej typie.
pominaj, że Ethan miał już jedno bolesne doświadczenie z tą projektant�
 Kto to może wiedzieć? - odparła Zoe poważnie - Wez
Ethana i mnie,
ką w Los Angeles.
na przykład. Na pewno nikomu nie przyszłoby do głowy, że moglibyśmy
- Ta nieszczęsna projektantka, kimkolwiek była, nie miała nic wspól�
być razem.
nego z jego bankructwem.
 Prawda. Mówimy o krańcowych przeciwieństwach. Ty, z twoim ar�
- Wiem, ale wydaje mi się, że Ethan w jakiś dziwny sposób łączy
tystycznym zacięciem i wiarą w feng shui, oraz Ethan, twardo stąpający
wszystkie te kosztowne meble, które kupił pod jej wpływem, z katastrofą
po ziemi. Nie, sądzę, że żadna szanująca się swatka nie próbowałaby was
finansową, jaka zaraz potem nastąpiła. Powiedział mi, że na licytacji do�
skojarzyć, to pewne.
stał za nie grosze.
Opinia Singletona nie poprawiła jej nastroju. Zoe pożałowała nagle, że
Zoe machnęła ręką.
zaczęła mówić o przeciwieństwach. Singleton natomiast wyraz
nie powe�
- To już nie wina projektantki.
selał. Uśmiechnął się do niej promiennie.
- Twierdziła, że wszystkie te kanapy i stoliki to dobra inwestycja...
 Dzięki, Zoe. Dałaś mi nadzieję.
Zoe zmarszczyła brwi.
- Bardzo się cieszę - odparła szczerze.
- Na pewno chodziło jej o to, że stworzą odpowiedni wizerunek fir�
my.
Ethan usłyszał jej kroki na skrzypiących schodach. W samą porę.
- A Ethan pewnie myślał, że z upływem czasu zyskają na wartości.
Kilka minut wcześniej widział ją na ulicy, ale pogawędka z Singleto-
- Meble rzadko zyskują na wartości.
nem zabrała trochę czasu. Był ciekaw, o czym rozmawiali.
- Cóż, pewnie nie wyraziła się dość jasno.
Siedział przy biurku, patrząc w lustro zawieszone na ścianie w taki spo�
- Wiem tylko, że każda nasza rozmowa o urządzaniu domu kończy się
sób, by mógł widzieć każdego, kto wchodził do pierwszego pokoju. Zoe
sprzeczką - jęknęła Zoe.
nie podobało się, że lustro wisi w tym miejscu, ponieważ jej zdaniem zabu�
- Jak już powiedziałem, to pewnie tylko typowy męski lęk.
rzało przepływ energii w biurze. Nie podobały jej się też krzesła stojące po
- Hm - mruknęła Zoe. - A skoro mowa o męskich lękach...
drugiej stronie biurka. Uważała, że są za duże i przytłaczające. Ethan jed�
- Tak?
nak nie miał żadnych zastrzeżeń do przepływu energii w pomieszczeniu,
Zoe udała, że z uwagą przegląda dziewiętnastowieczny słownik leżący [ Pobierz całość w formacie PDF ]